Jaren geleden ontving Eleonore Pameijer, oprichter van de Leo Smit Stichting, een pakketje in de brievenbus. Ze was die dag jarig en maakte nieuwsgierig de envelop open. Er zat een muziekmanuscript in, met een briefje van Ima Spanjaard-van Esso. ‘Ik hoorde op de radio over de Leo Smit Stichting en vond dat jij dit maar moest hebben.’

Ima van Esso was in haar jonge jaren beeldschoon. Ze had vele aanbidders, vaak zonder dat ze zich daarvan bewust was. Ook Dick Kattenburg was op haar verliefd en componeerde een sonate voor de fluitiste. Ima aanvaardde het werk in dank, maar speelde het nooit. Drie jaar later brak de oorlog uit. Dick dook onder maar werd opgepakt tijdens een razzia. In Auschwitz is hij - 24 jaar oud - vermoord. Ima overleefde de verschrikkingen van het concentratiekamp. Nooit heeft ze de muziek meer aangeraakt. Aan het eind van haar leven besloot ze dat Eleonore Pameijer de muziek moest krijgen. Toen Ima enige tijd later een cassettebandje met een opname ontving, moest ze huilen. ‘Nu snap ik het pas, het was een liefdesbrief.’

De liefdesbrief bleef niet onopgemerkt. De dochter van Dicks zus Daisy, Joyce Bergman-van Hessen, vond een aankondiging van een concert met de fluitsonate van haar oom Dick Kattenburg op internet. Ze herinnerde zich een doos met muziekpapier uit de nalatenschap van haar moeder en ging meteen naar zolder. In de Uilenburger Concerten, de concertserie van de Leo Smit Stichting waarin nieuwe vondsten aan het publiek gepresenteerd werden, klonk het een na het andere kamermuziekwerk. Inmiddels zijn twaalf van zijn werken op CD verschenen en voeren overal op de wereld musici zijn aanstekelijke composities uit.